Met stroop of kaviaar, smullen maar!

Over de onduidelijke oorsprong en rood wit geblokte tafelkleedjes. 

Frisbeeën in de keuken
Aan kook- en eettradities heeft iedereen zo zijn eigen herinneringen. Als wij vroeger thuis pannenkoeken aten, maakte mijn vader die. Toen we nog erg jong waren, bouwde hij in onze keuken een soort pop up restaurantje, waardoor mijn broertje en ik samen aan een gedekt tafeltje zaten en telkens mochten bestellen. "Nu één met appel!" en "nu één met kaas! Of "een gewone" zodat je er zelf met stroop een letter of hartje op kon maken. Mijn vader bakte er stiekem ook altijd twee te veel, om ze als frisbees in de lucht te kunnen gooien, zodat de honden die dan weer opvingen. Lachen was dat. Toen heette de pannenkoek trouwens nog -gewoon- pannekoek. En voor die thuisrestaurantjes werden we natuurlijk uiteindelijk ook -gewoon- te oud.

Waar komt het ding eigenlijk vandaan?
Nou, van overal, zo'n beetje. De lijnen van de oorsprong beginnen op meerdere continenten. Er zijn aanwijzingen dat verschillende volksstammen al in de prehistorie op hete stenen een soort koeken bereidden van gedroogde zaden, bloemen, melk en eieren. De Romeinen hadden de "Alita Docia", gemaakt van melk, eieren, meel en honing. En ook de Indianen hadden een eigen versie van mais; de Nokehick. Daarnaast zijn er vermeldingen van pannenkoeken in China en Nepal. Het oude recept reisde in de twaalfde eeuw met de kruisvaarders mee, terug naar Europa. In de Middeleeuwen begon de koek steeds meer te lijken op de variant die we nu kennen. En in Groot Brittannië, Australië, Nieuw Zeeland en Canada werden pannenkoeken destijds gebruikt om de eieren op te maken, voordat het vasten voor Pasen begon. Verder bestaat er een kookboek uit 1439 waarin de pannenkoek genoemd wordt, en hangt in het Rijksmuseum "de pannenkoekenbakster" van Rembrandt van Rijn, uit 1635. Allesbehalve gewoon. 

Veelzijdig flensje
Vroeger werd de pannenkoek gemaakt met boekweitmeel. Tegenwoordig vooral met bloem. Maar de pannenkoek is nog steeds enorm veelzijdig. We kennen de zoete variant, met stroop en poedersuiker, hartig met spek en kaas, de dikke Amerikaanse pancakes en de elegante Franse crêpes. Warm of koud. Oh, en de poffertjes en blini's natuurlijk. Met fruit of kaviaar. Als ontbijt, als avondeten, of als dessert. Talloze varianten, ze ontstonden dankzij de landelijke tradities, vaderlandse voorkeuren en destijds voorradige ingrediënten. En nu? Nu komen ze zelfs -gewoon- uit de magnetron...

Nationale Pannenkoekdag
Over een paar dagen is het Nationale Pannenkoekdag. Ik dacht in eerste instantie dat dit een soort ode aan de pannenkoek zou zijn, met veel aandacht voor de oorsprong van het gerecht, maar dat blijkt niet helemaal waar. Als ik wat verder surf, zie ik overal dat het initiatief 'mede mogelijk gemaakt' wordt door Tefal en Koopmans. Klinkt als een commerciële stunt. Blijkt gelukkig ook niet helemaal waar, want Nationale Pannenkoekdag heeft een maatschappelijk doel: "basisschoolleerlingen stropen de mouwen op om ouderen zelfgebakken pannenkoeken te serveren in oudereninstellingen en op scholen". Wat Tefal en Koopmans dan doen? Zij zorgen voor de benodigdheden; pannen, pannenkoekenmix, vloeibare margarine, koksmutsen, tafelkleden en servetten. Een soort Tefal, je denkt ook aan alles, zeg maar. Nationale pannenkoekdag bestaat al acht jaar, en dit jaar doen er zo'n 600 scholen mee. Daardoor krijgen meer dan 46.000 ouderen aanstaande vrijdag pannenkoeken voorgeschoteld. U wordt enthousiast? Er was zoveel animo voor, dat opgave niet eens meer kan. 

Maar wat natuurlijk wél kan, is deze week weer eens lekker pannenkoeken eten! Deze keer maak ik ze zelf, bij mij thuis, voor een vriend. En ik heb besloten om de traditie van dat pop-up-restaurantje-at-home gezellig voort te zetten. Compleet met life cooking, en rood wit geblokt tafelkleed. Gewoon, net als vroeger. En zo wordt pannenkoek toch weer heel even pannekoek... 


Ook weer eens ouderwets pannenkoeken eten? Ik maak "gewone."
Maar andere recepten staan hier: van stroop-banaan en spinazie-zalm tot paleo-kokos. 

Literair Lunchen; voorlezen en voorschotelen

Over expres langzaam lezen en irritante gasten die geen menu willen. Met weekendtip.

Voedende fictie
Behalve van eten, hou ik ook erg van boeken. En dan bedoel ik fictie. Want feiten genoeg, in het leven. 'Een mooie jonge vrouw' van Tommy Wieringa en 'Magnus' van Arjen Lubach zijn de laatste levens-van-anderen die ik net uit heb. Vooral van 'Magnus' betreur ik het nogal, want het was het mooiste dat ik in tijden las, en ik heb mezelf tijdens het lezen steeds moeten afremmen, omdat ik diep van binnen niet wilde dat mijn resterende hoeveelheid Magnus te snel 'op' zou gaan. In deze dagen ben ik bezig in 'De tweede november' van Thomas Ross en 'Ijstijd' van Maartje Wortel. 'De tweede november' is vreselijk verontrustend, terwijl Maartje Wortel mij bladzij voor bladzij verrast met kwalitatieve, korte zinnen over liefde, literatuur en identiteit.

Baconmayonaise
Flashback naar vorige week. Toen heb ik eindelijk bij BAUT gegeten. BAUT stond al een hele tijd op mijn restaurantverlanglijstje, maar telkens zat óf mijn agenda vol, óf hun restaurant. Dat laatste iets vaker dan het eerste, overigens. We gingen een hapje eten met mijn broertje en zijn vrouw (ze zijn pas vorig jaar getrouwd, en ik vind dat dus -heel kinderachtig- nog steeds zo cool klinken) en hebben een heerlijke avond gehad. Terwijl mijn gezelschap voor het menu ging, wilde ik als controlfreakje natuurlijk persé zelf kiezen. Ik weet het; voor iemand die zelf in een restaurant werkt, zou ik me als gast wel wat voorbeeldiger mogen gedragen. Maar het was het waard. Prachtige pure smaken in de Caprese, met echt een goddelijke rucolacrème. Steak Tartaar met baconmayonaise, en Rode Curry met kip, paksoi, paprika en amandel. Had ik al gezegd dat het heerlijk was?

Literair Lunchen
Maar wat blijkt? Bij BAUT kunnen ze behalve koken, ook behoorlijk leuk organiseren. Feestjes, maar ook iets met boeken. "Ink + Drink + Lunch" heet dat. Een samenwerking met Nightwriters.

"Elke laatste zondagmiddag van de maand kunnen literatuurliefhebbers hun vingers aflikken bij een viergangenlunch onder het genot van verhalen, gedichten en anekdotes van bekende en minder bekende woordkunstenaars."

Ik lees dat in voorgaande edities auteurs Herman Koch, Saskia Noort, Kluun, Pepijn Lanen, Herman Brusselmans, Christophe Vekeman en Ellen Deckwitz al op het menu stonden. Er wordt verteld, voorgelezen en voorgeschoteld. Chef Michiel van der Eerde (die zelf ook weleens wat schrijft) zorgt voor de culinaire kunsten. Ik ving iets op over eerdere hoogstandjes in de vorm van bospaddestoelensoep en risotto met groene asperges. Culinair en literair, een smakelijk samenzijn. 

Lezen en Lekkerbekken

Twéé zaken waar ik zoveel plezier aan beleef, op één locatie. En dat op een lazy Sunday. Daar wil ik bij zijn. Blijkt bij de komende editie ook nog eens Maartje Wortel langs te komen! Tel daar Ronald Giphart, Özkan Akyol en een viergangen-avontuur van Van der Eerde bij op, en ik ben een blij meisje. Eet ik trouwens toch nog menu. "I love it when a plan comes together." 

Zet in de agenda. Voor over krap twee weken: Ink + Drink + Lunch.

Waar: BAUT Amsterdam

Wanneer: 30 maart 2014

Aanvang: 13.00 uur
Toegang: €37 (inclusief lunch, exclusief drankjes). 
Kaartje kopen? Daar, aan de bar. Of hier online.

Late Followers en Hippe Havervlokken

Van gruwelijk groene mengsels naar heerlijke havervlokken. Hoera voor halve maatregelen.

Superfoods
Ik heb de superfoodtrend tot nu toe eigenlijk een beetje links laten liggen. Ik geloof echt wel dat het hartstikke goed voor je is, maar ik ben gewoon niet zo dat ik dan ook meteen naar de natuurwinkel ren. Inderdaad: ik ben een late-follower. Eerst even toekijken hoe het bij de rest gaat, en dan pas beslissen of ik wel of niet aanhaak. En net nu het Voedingscentrum waarschuwt voor de superfoodtrend, heb ik mijn eigen favoriet gevonden. Méér late-follower dan dat wordt het niet, zeg maar. 

Poeder in potjes
Ik heb wel wat pogingen gedaan, hoor. Dat ik dan van mezelf opeens ook heel-erg-nodig allerlei algen en plankton aan mijn voedingspatroon moest toevoegen. Maar tijdens een rondje surfen langs de grootste online superfoodwinkels blijken, tot mijn grote verbazing, die beste-voedingsmiddelen-ever bijna allemaal in potjes en flesjes te wonen. Huh? Op mayonaise en wijn na, probeer ik het 'op aarde uit potjes en flesjes eten' eigenlijk juist een beetje af te leren. Oh, en de prijzen; health is duidelijk the new wealth. Veertig euro voor een zakje Acaipoeder? Ik mis vast iets ge-wel-digs, maar aju paraplu. Met je poeder.
Groene Smoothies, dan? Snel en met verse producten, dat leek prima te doen. Op de smaak na. Helaas heb ik na meerdere pogingen moeten concluderen dat het met-dichtgeknepen-neus en tranen-in-je-ogen atten van een gruwelijk groen mengsel in de ochtend definately in de categorie ondraaglijk lijden valt. Noem me een mietje, maar zó hoort gezondheid dus echt niet te smaken, denk ik dan.

Is dan alle hoop voor mij verloren?
Nee hoor. Gelukkig zijn er ook nog de halve maatregelen. Er blijken genoeg superfoods te bestaan die sowieso al een plekje in mijn keukentje hebben. Hoera voor de amandelen, blauwe bessen en avocado's! Maar mijn ware superfoodredding kwam via- juist... Pinterest. Tussen de plaatjes van droomvakantie-bestemmingen, hilarische honden en porties foodporn, schoven steeds vaker foto's van 'Overnight Oats' voorbij. Dat is een hele hippe naam voor havervlokken die een nachtje in melk of yoghurt hebben geweekt. De volgende morgen eet je ze koud, dus er komt geen pan of pap aan te pas. Én je kunt ze lekker decoreren met wat je wil, of gewoon in huis hebt. Een snel, betaalbaar, broodloos en gezond ontbijt; ik probeerde het en ben om. 

Hippe Havervlokken
Zoals overal te lezen is hoe goed die slijmerige chiazaden voor je zijn, bestaan er ook talloze berichten waarin de voordelen van havervlokken beschreven worden. Een samenvatting: veel vitamine B, verschillende aminozuren, calcium, magnesium, silicium, ijzer, zink en boordevol vezels. Havermout bevat ook tryptofaan, de voorloper van het gelukshormoon serotine, en dat helpt weer om de drang naar koolhydraten te verminderen. Vinden we fijn. De caloriewaarde ligt laag en de energie-afgifte gaat langzaam en verspreid, waardoor de bloedsuikerspiegel zonder te grote schommelingen onder controle gehouden wordt. En dankzij al die vezels heb je lekker lang een voldaan gevoel. Oh, en een zak havervlokken kost zo'n 2 euro per 500 gram. 

Overnight Oats
De naam zegt het al: twee minuutjes werk, plus een overnachtinkje. Nodig: 30 gram havervlokken (het is een machtig goedje) en een half glas melk, amandelmelk, soyamelk, (vanille) yoghurt of water. De hoeveelheid hangt een beetje af van welke 'dikte' je zelf lekker vindt, zo gebruik ik nu, na een paar keer experimenteren, slechts een klein scheutje, zodat de havervlokken net ondergedompeld zijn. Theelepel kaneel bij, even doorroeren en in afgedekt bakje de koelkast in. 
De volgende ochtend hebben de havervlokken de vloeistof opgenomen en kun je na nog een keertje doorroeren, beginnen met wat ik het beleggen noem. Ik decoreer met blauwe bessen, of stukjes appel, banaan, kokosrasp, peccannoot en wat fijngehakte amandelen. Heerlijk! Voor de echte superfoodies onder ons: je lijn-, hennep- of chiazaad, je bijenpollen, rozijnen, gojibessen en moerbijen voelen zich ook helemaal thuis op de Overnight Oats.

Ik geeft toe: geweekte havervlokken hebben misschien eerder een supersúf dan een superfóód-imago, en ja.. ze zijn ook al niet fotogeniek, maar wat mij betreft een goddelijk geschenkje uit de gezondheidshemel. Het proberen waard!

Hola Supermercado; Spanje in Oud Zuid.

Over conservenblikjes, supermayo en bonuskaart. Een reisje naar het zonnige zuiden.

Amstelveenseweg
Ik woon in de buurt van de Amstelveenseweg, en dus ook wel in de buurt van genoeg adresjes, waar je lekker kunt eten en drinken. Baan Thai, voor de lekkerste nummer 112, kai pad med mamuang, ooit. Anne&Max, met wifi, grote potten thee en een heleboel leestafelboeken, eindelijk een blijvertje op de locatie waar ik inmiddels meer dan zes zaken heb zien komen en gaan. Dan is er nog Oriental 128, hoog op mijn wensenlijstje, omdat een collega niet kan ophouden over hun spannende wijnspijscombinaties. En redelijke new-kid-on-the-block Franklin's Bar, natuurlijk.
Vorige zomer ging zonder al teveel bombarie Supermercado open. Een terrasje tegenover Ron Blaauw. Mooi strak logo, zomerse pasteltinten en vriendelijke prijsjes. Mocht ook wel weer eens, in Oud Zuid. Mijn vriend komt er voor de biologische koffie en amandeltaart. Ik heb er behoorlijk wat zomeravonden op het terras doorgebracht, genietend van de homemade Ginger Ale, Rueda en Tapasplateautjes.

Onder een parasolletje
Vorige week maandag was het 14 graden en zonnig. Ik kon de lente zó erg in de lucht voelen dat ik in al mijn enthousiasme al zo'n beetje weer op het terras zat. Dat tropische feestje ging natuurlijk niet door, maar gelukkig was daar.. Supermercado. Supermercado is mediterraan en zonnig. En dat in februari. Lange blauwe bank en houten tafels. De plantjes, kaarsjes en hanglampjes wonen er in conservenblikjes zonder etiketten. Overal in het interieur en op de toiletten zijn creatieve knipogen naar de supermarkt aangebracht. Welkom. We drinken biologische Sauvignon Blanc uit Navarra. De menukaart is hip vormgegeven; papier op een plankje, frismint, zachtroze, met een speels-stoer lettertype. De meeste gerechten zijn makkelijk te delen, want samen van eten genieten, staat hier centraal. Dat is mooi, want daar houden wij ook van. We maken een keuze uit o.a. "Fantastic Fresh Fish", "Manly Massive Meat" en "Sexy Sugar Sweets", en gaan voor Gamba's a la plancha, en ''Pollo"; in de oven geroosterde kip met knoflook en amandelen. Op ons boodschappenlijstje staan verder nog Patatas Fritas en Grilled Veggies. Meteen bij het bestellen, voelt het al alsof ik onder een parasolletje zit.

Pure smaken
De gamba's komen op een salade. Een heerlijke salade met knisperverse bladsla, komkommer, tomaat, crunchy pompoenpitten en frisse granaatappelpitjes. Het gaat zoals dat met gamba's gaat: ik lik mijn vingers erbij af! Het kippetje wordt geserveerd met geroosterde pastinaak en pompoen. Mooie pure smaken, met veel mediterraanse authenticiteit. Waar je in veel restaurants in de bijgerechten vaak dezelfde groenten terugziet als in de garnituren van de hoofdgerechten, doen ze dat in deze supermarkt anders. De "Serious Sides" zijn werkelijk goddelijk gegrild; courgette, aubergine paprika en worteltjes. En dan die lekker gekruide frietjes! Vaste lezers en bekenden van mij weten al lang dat mayonaise bij mij redelijk heilig is. Maar nu niet meer. Het romige sausje van Supermercado bevat gegrilde tomaat, paprika, oregano, chili en kappertjes. Als die in de echte supermarkt te koop was geweest, had ik mijn wagentje vol geladen!

Groeten uit...
We willen nog niet naar huis. We zijn net zo lekker aan het doen alsof we op vakantie zijn. Dus genieten we nog van een selectie Spaanse kazen, die voortreffelijk toegelicht wordt, en -vooruit, nu we er toch zijn- we gooien ook de "Supermercado Mess" in ons winkelmandje; dat is slagroom, vijg, dadel, merengue en amandel. Inderdaad; een heerlijk zooitje. 
En dan is het toch echt tijd om ons richting de kassa te begeven. De prijzenoorlog winnen ze hier wel, want over deze prijs/kwaliteitverhouding valt niets te klagen. Bonnetje mee? Nee, dank u. Tevreden gaan we huiswaarts, en buiten is het behoorlijk frisjes. Maar daar hebben wij geen last van, want wij wanen ons nog helemaal in zonniger oorden. Supermercado is, voor ons, -by far- de leukste buurtsuper van de stad!

Ook een tripje naar de zon boeken?
Amstelveenseweg 192, nog even en het terras staat hier weer in vol ornaat buiten.
Website: restaurantsupermercado

Zegeltjes sparen is niet mogelijk. Ze hebben wel een Supermercado Bonuskaart. Dikke Like daarvoor.